.
100 details
Op maandag 010.002.020 werd rond 009:003 deze tekst aan 023 studenten voorgelegd tijdens hun projectweek Second House: ‘In maart stelt de opleiding Grafisch Ontwerp zichzelf tentoon in de Wintertuin. Onder de titel 100 details wordt gedurende 014 dagen in woord en beeld aandacht aan het detail geschonken. Wat zijn om te beginnen die details waarmee de opleiding zichzelf letterlijk in de schijnwerpers plaatst? Zo rijst bijvoorbeeld de vraag of het bijzonderheden dan wel onbenulligheden zijn die het meest voor zich spreken: een ontroerende schreef, de oude geur van mensen (rond 017:043) in een leeg atelier, een uitmuntend karakterontwerp, een verrassende glitch, een lege koffiethermos, een dode vlieg op pagina 005 of het lef van een poetsvrouw. Hoewel deze presentatie van details niet noodzakelijk een gedetailleerde presentatie hoeft te zijn, in de zin van een zo juist mogelijke voorstelling van omstandigheden, kan ze er een worden wanneer zowel bagatel als merkwaardigheid gelijkwaardig en/of onverschillig na elkaar worden getoond en beschreven.’
Nu, van maandag 009.003.020 tot vrijdag 020.003.020 wordt het werk dat de groep studenten in februari verrichte in de Wintertuin tentoongesteld. (*) Hun antwoord is een poging om het detail in zijn dubbele en dubbelzinnige hoedanigheid weer te geven: het onbeduidende als meest betekenisvolle en het aspectuele als minst overzichtsbiedende. Van al wat niet onduidelijk lijkt, spreekt toch vooral het feit dat een presentatie van details geen gedetailleerde presentatie hoeft te zijn voor zich.
(*) Tijdens de opbouw van de tentoonstelling werden in België corona-virusmaatregelen genomen: alle scholen en tentoonstellingsruimtes werden gesloten, onze tentoonstelling onvoltooid achtergelaten, en het Open House evenement dat haar zou openen geannuleerd. Geen tentoonstelling, geen publiek. Op het moment van dit schrijven, een maand nadat ze zou openen, staat de tentoonstelling nog steeds in een onaffe staat met niemand die haar ziet, en dat blijft zo zolang er maatregelen van kracht zijn. Ergens tussen geopend worden en openen, en al gesloten zijn en sluiten. Hoe ongelukkig ook, deze tussenstaat is ook een gelukkige aanvulling op onze inspanningen. We wilden onze opleiding altijd al verplaatsen van onze gebruikelijke campus naar een andere ruimte. Die ruimte, dachten we, lag in het midden van onze Academie. Onverwacht werden we naar een andere, meer virtuele en meer open ruimte geduwd. Terwijl onze campus momenteel gesloten en leeg is, wappert een gelabelde vlag van Ines Cox, die was geïnstalleerd voor de opening, aan onze gevel. Daarop een leeg zeeslakkenhuis. Een citaat uit het verhaal dat Ines op het label schreef, in tempore non suspecto: ‘[…] the snail spew so hard that it flew out of its own house.’
Dank aan Hussein Ali Hadi Sheikha Al-Lami, May Antoine, Janna Beck, Yanis Berrewaerts, Charly Bönner, Myrthe Bouwens, Jip Brantjes, Annelise Cerchedean, Floor Compeers, Ines Cox, Thomas Crombez, Lynne De Kok, Lore Donckers, Agata Dudzińska, Irma Janssens, Marie Janssens, Jonathan Lambrix, Yi Ting Lee, Luka Lenie, Amber Lybeert, Vitória Mattiello Damiani, Nel Nuytkens, Lisa Reckeweg, Nanna Reseke, Bas Rogiers, Michaël Segers, Sofie Stikkers, Boris Van den Eynden en Sari Vandersmissen, en aan alle anderen die betrokken zijn bij de opleiding Grafisch Ontwerp van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen.
↑
Docenten
Ontwerpateliers
Andrea di Serego Alighieri
Bas Rogiers
Boris Van den Eynden
Ine Meganck
Ines Cox
Inge Cornil
Janna Beck
Johan Devrome
Klaas Verplancke
Kris Meeusen
Lieven Van Speybroeck
Nana Esi
Ode de Kort
Ronja Andersen
Ontwerptheorie
Kristí Fekete
Michaël Segers
Stan Lemmens
Thomas Crombez
Tekenateliers
Denie Put
Lou Gils
Robin Adriaenssens
Wouter Steel
Gasten
Anna Haas
Martino Morandi
Massimiliano Audretsch
Laura Andriessen
Paulien Verheyen
Stephanie Specht
↑
.